Η πρώτη φορά...δεν ξεχνιέται ποτέ...

...κι αν η πρώτη αγάπη μένει για πάντα στη καρδιά και τη μνήμη μας...τί συμβαίνει με την πρώτη σεξουαλική μας επαφή...?

Στα 17 μου λοιπόν γνώρισα ένα παλληκάρι, 6 χρόνια μεγαλύτερό μου...Ήταν πολύ γοητευτικός και αρρενωπός... Μελαχρινός....με κείνο το ατέλειωτο,βαθύ βλέμμα που με μια ματιά του ....με έκανε κι έλιωνα! Είχε - φυσικά - μια σχετική εμπειρία σε ότι αφορά το αντίθετο φύλο (αφού είχε ήδη ξεκινήσει το άθλημα από πολύ νωρίς )...σε αντίθεση με μένα που ήμουν η απόλυτη "πρωτάρα"!!! Γνώριζε λοιπόν πολύ καλά πώς να συμπεριφερθεί σε μια νεαρή και άβγαλτη κοπέλα κι έτσι φάνταζε στα μάτια μου ακόμη πιο γοητευτικός!!! Ήταν πάντα γλυκός και τρυφερός απέναντί μου και τόσο καλός σε όλα του που ένιωθα σαν να με πρόσεχε μην του σπάσω (λες κι ήμουν από γυαλί)...Ένιωθα να προβλέπει το τί θέλω και να λειτουργεί ανάλογα!!! Κι εγώ ευτυχισμένη και ενθουσιασμένη μαζί του...Έτσι δεν αντιστάθηκα καθόλου 3 μήνες περίπου μετά,όταν επιτέλους ήρθε η ώρα να γνωρίσω κοντά του τον έρωτα!!! Το ένστικτό μου δεν είχε κάνει λάθος...ήταν πράγματι πολύ όμορφα...
Με οδήγησε στο χώρο του...ένα ξέχωρο δωμάτιο έξω απ' το σπίτι που ζούσε η υπόλοιπη οικογένειά του.Τα είχε όλα έτοιμα...χαμηλό φωτισμό...κεριά αναμμένα ...κτλ. Ήταν προσεκτικός και τρυφερός μαζί μου...κράτησε τα προκαταρκτικά χάδια για αρκετή ώρα,πρετοιμάζοντάς με απόλυτα γι' αυτό που θα ακολουθήσει!!!Κι όλα κύλησαν υπέροχα!!!Το σώμα χαμένο σε απάτητα ως τότε μονοπάτια και τα συναίσθηματα έντονα ...αν και πρωτόγνωρα,εκείνος όμως με βοήθησε να τα απολαύσω στο μεγαλύτερο,για την περίπτωση,δυνατό βαθμό!!!Το επόμενο διάστημα ακολούθησε και η δεύτερη...και οι τρίτη φορά...
΄Ωσπου το μυαλό μου αποφάσισε να δουλέψει περίεργα... Άρχισα να αισθάνομαι τύψεις κι ενοχές που δεν ήμουν πια "παρθένα"!!!...και θεώρησα εκείνον υπεύθυνο γι' αυτό!!Ένιωσα πως με "παρέσυρε" καθότι πιο έμπειρος κατά πολύ από μένα!!
Έτσι του ζήτησα να χωρίσουμε...Είμαι σίγουρη πως ποτέ δεν μπόρεσε να το καταλάβει,ούτε και να το χωνέψει...αφού απ' τη μια τον διαβεβαίωνα ότι ήταν πραγματικά υπέροχα και πως η γενικότερη συμπεριφορά του ήταν ιδανική...κι απ' την άλλη....
Μετά από καιρό φυσικά τα είδα από άλλη ματιά τα πράγματα...Μεγάλωσα σε μια καθαρά ανδροκρατούμενη και άκρως συντηρητική κοινωνία,σε μια επαρχιακή πόλη που το μόνο που είχε να σου διδάξει ήταν η ηθική...η δική τους φυσικά ηθική...η εικονική,αφού στην πορεία κατάλαβα πως όλα είναι για το "φαίνεσθαι"...
Παρ' όλα αυτά κατάφερε τότε να επηρεάσει καταλυτικά την προσωπική μου σχέση κι επαφή και να μου στερήσει ένα σύνολο εμπειριών που θα έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της μετέπειτα ερωτικής μου οντότητας....Εμπειρίες σε μια χρονική στιγμή της ζωής μου που,όπως και καμία άλλη,δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ...
Τελικά όμως το σημαντικότερο όλων είναι...πως η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση ήταν ιδανική...όμορφη...τρυφερή...αξέχαστη...και με έκανε να "αγαπήσω" τον έρωτα...κι αυτό θα το θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή!!!!